Kochamy się nad sobą znęcać, czym często robimy sobie krzywdę. Jesteśmy mistrzami w powolnym zabijaniu się, często nie potrafimy też wybaczyć albo po prostu zaklinamy swoją rzeczywistość. Życie to nie bajka, musimy wałczyć z wieloma przeciwnościami, więc dlaczego jeszcze sami się dobijamy, wyrządzając sobie zło.
Każdy z nas na początku powinien przestać się okłamywać, przestać wmawiać sobie, że będzie dobrze, gdy nie będzie, jeśli nie podejmiesz decyzji, że coś zrobisz ze swoim życiem. Nic nie przychodzi ot, tak sobie, może lepiej jest się spiąć i zawalczyć o swoje szczęście i przyszłość, niż wmawiać sobie, że tak jest w porządku.
To samo dotyczy ciągłego usprawiedliwiania się, bo skoro wszyscy tak żyją to i ty tak założyłeś, że musisz żyć, nie, nie musisz, przyznaj, że tak chcesz, bo tak jest prościej łatwiej. Bycie szczerym to podstawa egzystencji, inaczej nasze życie nie miałoby sensu.
Przestań rozpamiętywać przeszłość, przestań żałować wypowiedzianych słów czy czynów, przestań robić z siebie cierpiętnika. Czasu już nie cofniesz, ale za to twoja przyszłość może ucierpieć, bo twoje umartwianiu się nic nie da, nie ma też większego sensu, a zabiera tylko cenną energię. Może lepiej zrób coś, by nie znaleźć się już w takiej sytuacji, niż mieć żal do siebie za tym, co już było.
Nie tylko sami robimy sobie pranie mózgu, inni też mogą to robić, po prostu przebywanie z ludźmi ciągle narzekającymi, niezadowolonymi z życia, pracy, partnera, sprawia, że ściągamy się do ich poziomu. I nawet nie będziesz wiedział, kiedy sam się staniesz narzekającym osobnikiem bez planów i przyszłości. Najlepiej jest omijać takich osobników, niech taplają się we własnym życiu i odejść. Wiem, że nie jest łatwe odejść z pracy, zmienić znajomych , ale trzeba spróbować, zapisując się do kółek zainteresowań, mniej pasje. Zająć swoją głowę swoim życiem, a nie przeszłością i narzekaniem.
Sam
zdecyduj czy chcesz być bezproduktywnym osobnikiem, który wypełnia podstawowe
zadania, je, śpi, pracuje, i się martwi, jednocześnie narzekając. Życie nie jest
łatwe, jest usłane różami, jest piękne, ale i koli. Więc może przestań patrzeć
tylko na kolce i robiąc sobie samemu krzywdę, a skup się na pięknie życia. Stań się
człowiekiem odpowiedzialnym, za samego siebie z pasją i marzeniami. Bo tyle
jesteśmy warci, ile sami uważamy, a życie znów będzie piękne.
Ewa Kalina
Prześlij komentarz