Przyzwyczailiśmy się do narzekania, marudzenia zaczynając od pogody po męża, dzieci, szefa kończąc na sytuacji politycznej. Ale pomyśl, co da właściwie szczepienie języka i karmienie się negatywnymi emocjami? Raczej utrwala w tobie przekonanie, że takie życie przypadło ci w udziale, a ty taki żuczek nieboraczek stoisz sam pośrodku tego okrutnego świata i nic nie możesz z tym zrobić. Koniec już wystarczy tego znęcania się nad sobą i udowadniania, że świat jest zły i okrutny, a ty musisz w nim żyć dla zasady.
Pora zrozumieć, że tylko ty jesteś odpowiedzialny za swoje życie przestań obarczać innych odpowiedzialnością za nie, szukając wciąż winnych. To gdzie się obecnie znajdujesz jest wynikiem twoich decyzji lub ich braku. Zamiast czekać na gwiazdkę z nieba i magiczne rozwiązywanie twoich problemów po prostu zrób coś z nimi. Jeśli oddajesz życie walkowerem i pozwalasz mu się bezwiednie samemu toczyć to przepraszam, ale jakich oczekujesz rezultatów. Nie możesz dogadać się z partnerem to porozmawiaj z nim o tym i ustal jakieś kroki, aby było jak kiedyś. Szef cię nie docenia, a co robisz dla swojego rozwoju by tak było, pewnie nic. Jeśli będziesz siedział i czekał no cóż to nic się nie zmieni, zacznij działać.
Nikt nic nie jest ci winien, często mamy takie przeświadczenie, że nam władcą tego świata coś się należy od tak, dla zasady przez zasiedzenie. Przestań sobie o wmawiać nic ci się od nikogo nie należy, ile dasz od siebie i za pracujesz to tyle dostaniesz z powrotem. Nie dbasz o rodzinę, nie poświęcasz jej wystarczająco dużo czasu i potem się dziwisz, że w zasadzie nie znasz tych ludzi. To samo w pracy, robisz tylko tyle ile od ciebie oczekują nic więcej, nie poświęcasz się, nie doszkalać, a potem mówisz, że szef cię nie docenia. Jak mogę cię docenić jak nic nie dałeś mu ponad to co do ciebie należy. Więc Przestań narzekać i bierz się za siebie.
Przez ciągłe marudzenie i narzekanie niszczysz swoje zdrowie jesteś podenerwowany, niezadowolony wciąż czegoś chcesz, ale nie umiesz tego określić. Dość tego znęcanie się nad sobą, pora poświęcić ten czas dla rodziny i na własny rozwój. Już się nie oszukuj, że bez twojej pracy, coś się w twoim życiu zmieni, bo ty tylko zaciskasz sobie coraz ciaśniej pętle wokół szyi, bo jesteś taki nie kochany i niedoceniany.
Koniec narzekania już wystarczy tego pastwienia się nad sobą i światem. Masz takie życie, na jakie zapracujesz, ale jeśli ty wolisz czekać i narzekać no cóż twój wybór.
Ewa Kalina
Prześlij komentarz